De Haagse paradox!

Morgen, de 18de november 2020, vinden er in m’n gemeente verkiezingen plaats wegens wat men noemt gemeentelijke herindeling. Mooi, die democratie, altijd leuk natuurlijk, maar ben er in dit specifieke geval niet echt gelukkig mee, want we gaan in één klap van de grootte van één gemeente naar het totale oppervlak van maar liefst drie gemeentes samen: Appingedam, Delfzijl en Loppersum worden tot één geheel gesmeed, met de nieuwe naam Eemsdelta, gemeente Eemsdelta. Vreemd, te meer omdat de landelijke overheid juist is gaan decentraliseren door zogenaamde zorgtaken over te hevelen naar de gemeentes omdat men in Den Haag vond dat dat overzichtelijker zou zijn, juist omdat de gemeentes dichter bij de mensen zouden staan, en in zekere zin is dat natuurlijk zo, maar nu moeten die gemeentes op hun beurt juist weer centraliseren, een bevel uitgevaardigd door diezelfde landelijke overheid. Dat is toch paradoxaal te noemen?! Door die vergroting komen die gemeentes juist verder van de mensen af te staan, zou je toch zeggen! Nu stond er ergens in de krant (van gisteren geloof ik) dat die decentralisatie-politiek van de landelijke overheid sowieso al min of meer mislukt zou zijn. De sociale zorg naar de mensen toe kon niet voldoende waargemaakt worden door de gemeentes. Maar dat lijkt me niet de schuld van die gemeentes, want ze werden vanuit Den Haag niet passend voorzien van geld. Ik concludeer dan: meer zorggeld naar de plaatselijke overheden die op hun beurt weer kleiner zouden moeten worden. Of Den Haag zou weer moeten centraliseren, de boel terugdraaien, z’n beleid herzien. Maar zolang er gedecentraliseerd wordt zouden de gemeentes in ieder geval niet groter moeten worden!

Overigens, zo gaat stemmen in Corona-tijd: filmpje TV-Noord. En, dat wil ik ook nog even zeggen, heb er mooi een rood kleurpotlood aan overgehouden; mochten we houden….

Stemhokgeneugte

Na het tonen van m’n ID en het daarna in ontvangst mogen nemen van de benodigde stempapieren was mijn doel het stemhokje. Aldaar aangekomen eerst maar even m’n ID weer opbergen voor het veiligstellen ervan. Voor die handeling moest er een rits van m’n jaszak open, hetgeen natuurlijk problemen gaf, want ik had beide handen vol. In de ene hand het ID en de andere hield de stemformulieren in z’n greep. Vernuftig als ik ben, kwam ik er al gauw achter dat ik die hele rotzooi op het tafeltje van het stemhokje kon deponeren. Handig. Met beide handen vrij kon ik nu makkelijk, zo dacht ik, de rits openen. Maar hoe gaat dat met ritsen? Die hebben de onhebbelijke neiging nogal eens vast te willen lopen, zodat ze open noch dicht willen. Dat werd dus prutsen! Na zo’n vijf minuten kreeg ik, handig als ik ben, de ritssluiting weer gehoorzaam aan mijn wil, zodat ik me geheel kon storten op het gepulk aan de netjes opgevouwen stembiljetten die ik echter vanwege m’n opgewondenheid om te mogen stemmen maar niet opengevouwen kon krijgen. Maar ik kan u verzekeren, in mijn bijzijn gelukt uiteindelijk alles. Na zo’n vijf minuten reeds had ik de biljetten volledig openliggen om ze te kunnen bezoedelen met behulp van het rode potlood aan het touwtje. Dat deed ik heel voorzichtig, gehoorzamend aan ‘niet buiten de lijntjes’. Daarna was het zaak om de papieren weer netjes proberen op te vouwen, maar u weet hoe het worstelen is met bijvoorbeeld het weer opvouwen van geheel uitgevouwen landkaarten – ik althans krijg die dingen zelden weer goed. Maar na enig doorzetten en uitproberen vielen de vouwen toch weer netjes terug in hun eigen vouwen. Vraag me niet hoe ik hem dat geflikt heb! Oké, dat koste me hooguit vijf minuten, zodat ik opgeteld in totaal zeker niet langer dan een kwartier in het stemhokje heb hoeven doorbrengen, om vervolgens op zoek te gaan naar de klaargezette stembussen. Fluitje van een cent….. 😉

Stemprobleem

Verkiezingen der Tweede Kamer, maart 2017, doch gebruik maken van m’n democratisch recht te gaan stemmen wordt me wel erg moeilijk gemaakt: geen enkelijke van de huidige politieke partijen past mij. Over de grondwet aantastende Partij Van Verloedering zwijg ik. Rechts valt sowieso al af, en de al dan niet christelijke middenpartijen, ja, daar heb ik ook niets mee: behoudend als ze zijn, zijn ze immers min of meer rechts, burgerlijk rechts. Weet dat die partij der Democraten ook rechts is en van de mogelijkheid van referenda en gekozen burgemeesters word ik onpasselijk. Dan komt Klaver, soms links soms rechts, maar die heeft verklaard eventueel met de neoliberalen in zee te willen gaan om te kunnen regeren, en ik wens mijn stem bij voorbaat op die manier niet te versjacheren: door de vorige keer voor de eerste keer in m’n leven te stemmen op de Arbeiderspartij, inmiddels verraderspartij, ging m’n stem meteen de mestvaalt op. Wat rest is, splinterpartijen daargelaten, de partij van de rode tomaat, die is links, prima op zich, maar helaas conservatief links. Bovendien ben ik een voorstander van de EU, met open grenzen, hoewel de ontwikkeling ervan veel te snel is gegaan. Men had zich voorlopig moeten beperken tot de rijkere landen. Verzuchting: waar is progressief links?

P.S. Bij nader inzien heb ik besloten op de Partij voor de Dieren te stemmen, want ik heb sowieso wat goed te maken. Doch die partij moet niet terug willen naar de gulden! Wel moet #EU gesplitst worden in rijke en arme landen, en mag voorlopig niet groter worden.

Stemding

STEEDS bekroop me het gevoel dat ik, áls ik al ging stemmen, misschien door de stemmachine of zijn bediende belazerd zou worden. Het enige bericht dat je na het stemmen meekreeg van die automaat was dat je daadwerkelijk had gestemd, maar over waarop en op wie bleef het ding altijd zwijgen. Met dat wantrouwen van mij bleek ik niet alleen te staan, want volgens rtl-nieuws van 6 juli jl. was een groep deskundigen, bestaande uit pc-experts, een actie begonnen tegen de stemcomputer. Ook zij willen, net als ik, de uitslagen kunnen controleren. In ieder geval wens ik te weten of het apparaat gewillig met mijn stemwens is omgegaan. Het tellen ligt nu bij enkele technici en ambtenaren.

Op 30 aug. jl. verscheen er het volgende NOS teletekstbericht:

‘Een man uit de Brabantse gemeente Landerd wordt vervolgd voor fraude bij de gemeenteraadsverkiezingen. De man, die zelf verkiesbaar was, hield toezicht op de stemmachine in een zorgcentrum. Hij kreeg er opvallend veel stemmen.’

Nu vráág ik je…..

27 september 2006: Minister Remkes (Binnenlandse Zaken) laat nog voor de verkiezingen van 22 november alle stemmachines extra beveiligen. In een verklaring die is afgegeven aan het televisieprogramma Radar (TROS) staat dat de stemmachines worden verzegeld, software een extra beveiliging krijgt en dat TNO de software zal controleren.

P.S. Dit houdt dus in dat de macht bij TNO ligt! Laten we derhalve de uitgebrachte stemmen handmatig tellen, onder streng toezicht!

Popiejopie gedoe

We hebben voor het moment een, naar ik mag hopen, tijdelijke regering met VVD en CDA. Zonder D66. Maar wat hàd er moeten gebeuren? Het oude kabinet had moeten aanblijven, maar zònder Verdonk van Vreemdelingenzaken! Voor haar had een substituut de plaats in moeten nemen, want om met de woorden van VVD-er Hans Dijkstal te spreken: Ze is een populist, vergelijkbaar met de Fransman Jean-Marie Le Pen, de Belg Filip Dewinter en de Oostenrijker Jorg Haider….. Niet mis te verstane woorden dus! Wanneer die hardnekkige Ria Verdonk, minister, nu gewoon was opgestapt vanwege een motie van Wantrouwen van een regeringspartij (Er was weliswaar geen meerderheid in de Kamer voor deze motie, maar, nogmaals, het ging hier om een motie van een regeringspartij!), was al dat kostbare tijdnemende gedoe van het vormen van een nieuwe regering niet nodig geweest!

Gelijktijdig wil ik hier mijn bezwaar aantekenen tegen het fenomeen ‘gekozen politici’ zoals lijsttrekkers, burgemeesters en wat u nog meer kan bedenken. Het gevaar is dan levensgroot aanwezig dat betreffende politici op de populistische toer gaan met het uitdragen van simplistische opvattingen, waarbij de kans in alle realiteit aanwezig is dat er zo hier en daar uitzonderingen op wetten over het hoofd worden gezien of dat een wet verkeerd uitgelegd wordt. (Hoor Verdonk: “Regels zijn regels!”). Bovendien, en ik heb dat al eens eerder aangehaald, vind ik sowieso dat politici zich niet moeten laten zien of horen! Ik kèn ze niet en ik wìl ze niet kennen! (Zo weet ik op het moment niet eens wie de burgemeester van m’n eigen woonplaats is, maar ik slaap uitstekend!) Partijprogramma’s lezen als je al politieke keuzes wilt maken – dáár gaat het om! Interesse voor de bijbehorende poppetjes dient pas op de laatste plaats te komen! Het is net als met Kunst – Kunst naar het volk brengen werkt niet of nauwelijks. Laat het volk zichzelf maar opvoeden! Zo ook, op een lager nivo uiteraard, met de politiek! Jawel, ‘lager nivo’, want ik acht de louterende werking van Kunst duizendmaal groter dan dat van de politiek….!

Politici dienen zich uiterst bescheiden op te stellen!

Burgemeester

WAAROM zit een mens te wachten op het fenomeen ‘gekozen burgemeester‘? Als je al wilt gaan kiezen dan stem je toch op een partij? Je stemt toch niet op een politicus? Kiezen voor of tegen een politicus zou betekenen dat je je in zo iemand zou moeten verdiepen. Bovendien loop je de kans dat een politicus in zo’n systeem populistisch gedrag gaat vertonen….!

WIE WIL ZICH IN VREDESNAAM IN EEN POLITICUS VERDIEPEN?

Ik niet…..