Of er nou per se een kleurrijk kabinet moet komen, letterlijk, zoals journalist Frénk van der Lenden dat voor ogen heeft, weet ik niet – zou niet verkeerd zijn, maar mij gaat het meer om een essemblage en samenspel van mensen met hart en deskundigheid, verdeeld over de ministeries (met als extra een ministerie van armoe-bestrijding!). Een kabinet, wat mij betreft gevuld met veel vrouwen, niet gebaseerd op politieke voorkeur! Een minister-president, ook meteen als internationaal ‘uithangbord’, die president en of monarch overbodig zou maken, zou door die groep zelf moeten worden aangewezen, uit z’n eigen gelederen. Een witte rook systeem met tijdslimiet. Geen meerder- of minderheidskabinet meer, maar een driejaarlijkse regering die niet voortijdig kan vallen en ook niet van te voren alles al vastlegt, maar niets anders doet dan, vanuit z’n ‘met de tijd meegaand’ specialisme, korte- en lange termijn voorstellen naar de Tweede Kamer sturen. De Kamer kan er dan in volle dualiteit op reageren. Een dualiteit, of dualisme, zo u wilt, die binnen het gangbare systeem van coalitie-afspraken goeddeels ontbreekt, terwijl dualiteit, de democratische wisselwerking tussen kabinet en Kamer, juist de sterkte hoort te zijn. Dus niet per se coalitie en oppositie meer op voorhand…..
Er is echter een probleem: Hoe zo’n kabinet samen te stellen? Zou dat dan niet iets zijn voor de Raad van State, die adviezen daarvoor uit alle gelederen van de maatschappij daarvoor zou kunnen krijgen, om vervolgens binnen afzienbare tijd tot vorming van door mij bedoeld kabinet te kunnen komen? Ik weet het niet. Er zou uitgebreid over nagedacht moeten worden. Zolang het de dualiteit maar ten goede komt!
Weblog Dré Oudman Appingedam 