Parade of the Russian army on the Independence Day of Ukraine. Khreshchatyk.
Oorspronkelijk getweet door Stanislav Aseyev (@AseyevStanislav) op 20 augustus 2022.
Expositie Russisch leger
Beantwoorden
Tagarchief: geweld
Kwartet
“Dit verhaal is gesitueerd in een nabije toekomst. Een toekomst die ons lijkt te beroven van onze laatste culturele en maatschappelijk illlusies“.
Alle leden van het strijkkwartet, gepersonifieerd in de roman Kwartet van Anna Enquist, zijn op verschillende manieren beschadigd door het leven; in de muziek vinden ze afleiding en troost, zoals goede kunst altijd in staat zal zijn op z’n minst enige troost te brengen. Tijdens een repetitie, waarvan muziek en techniek meestal kundig wordt omschreven en waarbij het Strijkkwartet no. 19 [Dissonantenkwartet] van ene Mozart een zekere voorkeur heeft bij de musici, worden ze overvallen en gegijzeld door een ontsnapte gevangene die in de gevangenis een briefrelatie onderhield met een van de speelsters….. hoe loopt dat af?
Ik moet zeggen dat de plot, hoe alles samenvalt, geconstrueerd aandoet, te overduidelijk bedacht. Natuurlijk, alles in romans is bedacht, fictie, maar ik wil dat als lezer niet gewaarworden. Maar het boek is best de moeite waard om te lezen! In zekere zin geëngageerd en zeer wel onderhoudend!
Kwartet (2014) is een uitgave van De Arbeiderspers.
Een zin van Enquist die me aansprak: Overheidsbedrijven geprivatiseerd, niets geïnvesteerd in onderhoud, veiligheid, controle. Ze hadden onvoorstelbare bedragen binnengesleept en mochten onder geen beding omvallen…..
Klein Klappie?
Ook al toen ik tien was haatte ik voetbal. Ik vind dat gewoon gedoe. Heb nooit de behoefte gehad het interessant te vinden en er achteraan te hollen. Mijn opa, bij wie ik geregeld een weekend logeerde, begreep dat niet goed, want ik moest en zou eens mee naar een voetbalwedstrijd, terwijl ik mezelf toch liever opgesloten zag in de grote provisiekast van opa’s kroeg (waar het licht aan kon), met leesvoer als Maanreizen voor Beginners of zo…..
Amateurs. Onderdendam tegen god weet wie. Het voetballen, en niet alleen het voetballen, was toentertijd nog zwart wit: kleur ontbrak geheel meen ik nu. Bovendien zag ik nauwelijks iets omdat opa mij had geïnstalleerd tussen grote mensen, waardoor zichtlijnen (zoals men dat in de theaterwereld zegt) geheel ontbraken. Mij maakte het niet uit. Voor mij gold slechts dat de tijd sneller zou lopen.
Plotseling hoorde ik gejuich en uit pure verveling juichte ik maar mee. Een lange zwarte krakende leren jas die pal voor me stond, draaide zich dreigend om en zei: ‘Zallik dai eins ’n hail klein klappie geev’n jong?’ Een jas die kon práten; zoiets had ik nog nooit meegemaakt in m’n nog tamelijk korte leventje. Ik begreep al snel dat ik voor de verkeerde ploeg had staan juichen: voor god weet wie en niet voor thuisspelend Onderdendam….. 😉
Net Hamlet
“In een luchtige bewerking van Shakespeares klassieker ‘Hamlet, Prins van Denemarken‘ is de tekst grotendeels vervangen door stil spel en speelt een en ander zich af in een ogenschijnlijk keurige slagerij:
Erfgenaam en leerling-slager Hamlet de Deen is niet geschikt voor het edele en ambachtelijke slagersvak; hij kan geen bloed zien. Groente en fruit trekken hem meer, en natuurlijk de mooie dochter van de groenteboer, Ophelia. Maar Hamlet gelooft al gauw niet meer in de liefde, er rot iets bij hem. Nog geen maand na het onverwachte overlijden van zijn vader hertrouwt zijn moeder, uitgerekend met z’n oom. Hamlet ziet dat als verraad aan z’n nobele vader, waardoor hij zich gedwongen ziet z’n verantwoordelijkheid nemen: zich als een man gedragen! Hij moet nu bloed zien!”
En inderdaad, een slapstick met véél bloed, niet alleen bloed van schapen die geslacht worden, want als wraak op Ophelia gaat haar hond er ook aan, ja, want àlle vrouwen zijn in de ogen van Hamlet na moeders vlotte her-huwelijk verworden tot slet. Op de achtergrond dreigde voortdurend het kapitalisme; slagerspand stond genoteerd voor de sloop om plaats te maken voor meer winstgevendheid. Hamlet blijft alleen achter (samen met het uiterst geestige huisratje), want de moeder wordt (per ongeluk?) gedood door een grote sloopkogel. Dat kan je soms zo hebben. Het loopt uiteindelijk nog slechter af: de oom wordt vermalen tot gehakt, en wel zo dat slechts bretels en bril overblijven, en Hamlet zelf wordt uiteindelijk badend in z’n eigen bloed dood aangetroffen na messengevecht met de groenteboer, die (uiteraard) ook sterft. Geweldig veel spektakel, een uur lang vermaak. Veel langer moet het ook niet duren, want je zou je kunnen voorstellen dat het publiek op den duur bloedbadmoe wordt. 😉
Plaats : Bernleftheater, Rottum.
Tijd: Zondagmiddag 19 april 2015, 15.00 uur.
Spel: Stef Agsteribbe, Philippien Bos, Petra Gubbels, Rob de Kort, onder auspiciën van Theaterstichtingklaver8
Idee en Regie: Bas de Bruijn
Rob de Kort als slager Hamlet
Gewelddadige overheid en falende democratie
Meer en meer worden er mensen in dit land van kennelijk vooropgezette tweedeling de uitzichtloze armoe in gedreven. Het omgekeerde van wat eigenlijk zou moeten: overheden dienen armoe te bestrijden. Dat moet zeker te doen zijn in een absurd rijk land als Nederland! Daar is een overheid voor, en zo nee, dan dient zij dat te zijn! Is zij hierin nalatig, kan je spreken van geweld, immers armoe is geweld. Wees gewaarschuwd overheden, want geweld roept geweld op. Een tekortschietende overheid aangaande armoebestrijding is derhalve een gevaarlijke overheid. Daarenboven zal er ook steeds minder aandacht zijn voor democratie, want mensen die in de armoe zitten gaan niet meer stemmen, omdat zij door deze genante onderdrukking wel iets anders aan hun hoofd hebben: iedere maand rond zien te komen, zien te overleven!
Extra trefwoorden: basisinkomen maximumloon
Het belagen der redders
Mijn afgrijzen gaat natuurlijk uit naar het zich alsmaar uitbreidende en heftig wordende fenomeen ‘hulpverleners molesteren’, maar als ik even in m’n herinnering duik en op die manier terecht kom in de maand februari van het jaar 1979, moet ik constateren dat ik toentertijd zelf nog driftig mee heb gedaan met hulpverlenertje pesten. Wat was er aan de hand? Welnu, we waren volkomen ingesneeuwd en konden geen kant meer op. Veel wegen waren afgesloten, hetgeen niet echt hoefde, want je kon er toch niet door. Sneeuwduinen tot aan de dakgoten van de huizen. Er was even paniek, omdat er geen voedsel kon worden aangevoerd. Winkels in dorpen had je toen nog. De plaatselijke bakker ging daar uitermate verstandig mee om; er mocht bij hem (terecht) niet gehamsterd worden; ieder gezin kreeg slechts één brood mee, de grotere gezinnen misschien twee broden. Ook was er direct bij overige winkels een run op toiletpapier, maar de winkeliers gingen ook hier uitermate goed mee om. Nee, we zouden het op deze manier wel een dag of twee uithouden. Het allerleukste was natuurlijk dat je niet naar je werk kon! Féést!! Echter na een tijdje verschenen er bulldozers en sneeuwruimers. Ja, maar dàt pikten we niet, want dan zouden we niet langer geïsoleerd zijn en moesten we misschien al gauw weer naar ons werk! Wel verdórie! Al snel werd het oorlog: sneeuwballengevechten met de bevrijders! Barricades opwerpen! Ze zouden er niet doorkomen! Wat dàchten ze wel ja! Uiteraard wonnen de bevrijders het gevecht, en ik weet ook dat het toenmalige geweld niet in vergelijking staat met wat er tot bloedens toe tegenwoordig gebeurt, maar dat (dergelijk) geweld in principe in ons zit staat buiten kijf! Ik denk dat hier werk ligt voor psychologen….
De redders werden belaagd……
Dreigende bevrijding
Ze hebben me, samen met een heleboel medegevangen, opgesloten in een kazerne-achtig gebouw, dat zich bevindt ergens op de poolcirkel. Ik zie buiten zwarte dreigende schaduwen hoog voorbij trekken. Er valt ergens een bom. Meer bommen, meer en meer; ik weet niet waar ik kruipen zal. Worden we bevrijd? Op zó’n manier?
Even later loop ik in alle vrede op een pad langs het water. Een vogelpaartje, dicht tegen elkaar aan gezeten op een hek, kijkt mij strak aan en z’n spiedende ogen blijven mij volgen……
Over geweld…..
Onderstaande tekst is – helaas- niet van mijzelf afkomstig. Heb het ergens gelezen, ik weet niet meer waar, maar vond het interessant genoeg om het hier te plaatsen:
Geweld is 40 jaar werken voor wat kruimels en je afvragen of je ooit nog met pensioen kan. Geweld zijn de financiële ketenen, de door de overheid geplunderde pensioenfondsen, het piramidespel van de beurzen. Geweld is gedwongen worden om een hypotheek af te sluiten die je moet afbetalen alsof hij van goud gemaakt is. Geweld is het ‘recht’ van de baas om je op ieder moment te kunnen ontslaan. Geweld is werkeloosheid, onzekerheid, een maandsalaris van 700 euro met of zonder verzekeringspremies. Geweld zijn de ‘bedrijfsongelukken’ omdat de bazen bezuinigen ten koste van de veiligheid van de arbeiders. Geweld is anti-depressiva en vitaminepillen slikken om überhaupt om te kunnen gaan met de uitputtende werktijden. Geweld is een immigrant zijn, leven met permanente onzekerheid en in de angst dat je ieder moment het land uitgeschopt kan worden. Geweld is arbeider, huisvrouw en moeder tegelijk moeten zijn. Geweld is aangerand worden op het werk en te horen krijgen dat je maar ‘moet lachen, is dat teveel gevraagd?’
Ik vermoed dat het hier om Amerikaanse situaties handelt, maar je kunt die geweldfenomenen natuurlijk met alle gemak naar hier projecteren!
Hillen, de Verschrikkelijke
Vijfentwintig november jl. heb ik me de hele dag weten te nestelen in een luie stoel. Ja, nestelen, ik ben dol op nestelen; ik kan zomaar een CDA-burgermannetje zijn/worden als ik niet oppas met mijn genestel. Ik had de stoel naar het raam gedraaid om goed uitzicht te hebben – misschien zouden de eerste sneeuwvlokken van deze winter gaan vallen. En waarempel, ik had me nog niet fatsoenlijk weten te installeren of de eerste vlokjes lieten zich al zien, weliswaar nog aarzelend met hun vallen.
Het zal een strenge winter gaan worden, dat weet ik nu al in figuurlijke zin; een winter te beschouwen als metafoor voor het huidige schurkenkabinet dat rücksichtslos van plan is de armen het overwinteren bijkans niet meer mogelijk te maken. Hillen, die verschrikkelijke minister van Defensie, de conservatieveling binnen het CDA, Hillen die eigenlijk wel lid van de terreurorganisatie VVD had willen zijn, maar vanwege z’n oubollige geloof het CDA toch maar niet los kan laten, die Hillen zegt, weliswaar niet met zoveel woorden, dat mensen zichzelf maar moeten gaan redden, dat mensen niet te veel overheidsbemoeienis (meer) nodig zouden moeten willen hebben, terwijl diezelfde overheid zich constant tegen de mensen aan bemoeit door ze alsmaar verder te onderdrukken, vooral, en dat is lekker makkelijk, als het om de machtelozen gaat.
Waarom moet ik, als ik die in zichzelf vastgedraaide Hillen op tv zie, alsmaar denken aan die walgelijk behouden Amerikaanse Republikeinse partij? Hij, Hillen, zou daar precies passen; hij, de machtige, baas van de per definitie vunzige militairen, trots op het Vaderland (gadverdamme!), om onderwijl toch maar de mensen aan de onderkant van de maatschappij steeds verder te laten insneeuwen, meer en meer in de letterlijke kou te laten staan. Hillen, die kontkruiper van de Amerikanen, de boef die liever geld wil uitgeven aan een verloren Afghanistan in plaats van de armen hier te ontzien – door zulke mannetjes worden wij geregeerd en geterroriseerd…..
Ikzelf heb nog het geluk dat ik redelijk beschermd (nòg wel, ondanks het achterwege blijven van de indexering van m’n pensioen) in m’n luie stoel naar buiten kan zitten kijken naar de sneeuwvlokjes, sneeuwvlokjes te zien als een letterlijke vooraankondiging van de ellende die komen gaat. Houdt u zich maar goed vast!
Hoe is dat nou allemaal zo gekomen? Welnu, eenvoudig, omdat de banken, die er overigens niet voor ons zijn i.t.t. wat u altijd gedacht zal hebben, geld altijd hebben gezien, en nog steeds zien (niets geleerd), puur als doel in plaats van als middel. En ja, dat zou natuurlijk vroeg of laat een keertje mis gaan, het zou een keertje crisis worden, een bankencrisis, keurig opgevangen door de staat (zei hij ironisch) en dat mogen wij, de gewone mensen, bezuren, vooral ook omdat het schurkenkabinet de rijken de rijken laat; de tweedeling groter en groter laat worden. Zo een kabinet dient geen bestaansrecht te hebben! Waar en wanneer begint de ultieme opstand?!! Waar en wanneer te beginnen met wraakacties?!!
Stop het stelen van kinderen!
– Wilt u onsterfelijk zijn zoals ik? Word dan goddelijk! (Zoals ik….!)
– Besnijden: het zonder medische redenen verminken van lustplekken is criminele terreur!
– U mag kiezen: wat zou u liever hebben? Bezet zijn door een vreemde mogendheid of begraven liggen op een ereveld….?
– Stop het stelen van kinderen uit Haïti!
– Jammer dat we geen fysiek geweld mogen gebruiken tegen ‘mensen’ die alle dagen op wat voor manier dan ook geweld gebruiken: ‘mensen’ zoals jagers, wetenschappers die dierproeven doen en politici die armoe en honger in stand houden. Overigens ben ikzelf niets beter: Ik, nog onnozel, heb ooit een ontelbare hoeveelheid cavia’s ingespoten met allerlei menselijke excrementen en heb er ook nog eens mestkuikens op een liederlijke manier op nagehouden….!
– Eerst was er het toeval en vlot daarna het gevolg.
– Landelijke politici moeten oprotten als het om gemeentepolitiek gaat! Behalve als er dingen fout gaan.
– De één z’n leed maakt de ànder compleet! Hé dat rijmt!
– In een garnalencroquet hoort het te ‘krioelen’ van de garnalen!
– U weet dat er kennelijk een relatie bestaat tussen de opbrengst van de veilinghuizen en de armoe/honger in de wereld? Hoe hoger die opbrengst hoe grootschaliger die armoe/honger! Hoe meer rijkdom opgehoopt op de wereld hoe meer honger!
– Integratie bestaat niet: observeer maar goed en u zult moeten concluderen dat er zelfs nauwelijks sprake is van integratie tussen de autochtonen onderling, laat staan tussen allochtonen en de autochtonen…..
– Omroepen: nog één keer het woord ‘format’ of ik ga schieten!
– Het dierbare vaderland, daarvan wordt soms gesproken, maar vindt dat vaderland jou wel dierbaar….?
– Nazi-symbolen kunnen geen kwaad; nazi’s wel!
– Ik ga niet helemáál met de tijd mee; ik kijk wel uit!
– Groot voelen moet altijd via klein voelen…..
– Hazenpaadjes zijn er niet voor niets! Het is een zaak van de gemeente hazenpaadjes te sublimeren! Het gaat erom waar de mensen willen lopen; het gaat er niet om wat de gemeente wil waar er gelopen moet worden!
– Schiphol: nagenoeg onbereikbaar en te duur om te parkeren. Luchtreizigers, op naar het buitenland! (ik weet het, doen ze al massaal).
– Bekende Nederlanders: hoe komen we van ze af?!
– (Sociale) dienstplicht: een staat mag nooit de pretentie hebben over mensen (criminelen uitgezonderd) te kunnen beschikken!
Weblog Dré Oudman Appingedam 