Onmachtige leegte

Ik zie de vrouw weglopen, ondersteund door naasten, en ik voel dat het de laatste keer is dat ik haar in levende lijve zal zien. Ruim een week later bericht van haar persoonlijk dat de genadedood over twee dagen om zo en zo laat de oplossing zal bieden. De bestelde dood noteren in je agenda gaf een mateloos gevoel van leegte, onmachtige leegte, maar sprake was er van een lijden dat haar leven perspectiefloos maakte…..

Man hond spuitje

Geregeld, zeker des zomers, kwam ik hem tegen. De man in het zwart, tergend langzaam voorttrappend op de fiets. De man met een joviale grote leren hoed, eveneens zwart. De man met een korfje, voorop vastgemaakt aan de fiets, en daarin gezeten een hondje, niet zwart, dat eigenwijs de wereld inkeek. Niet zomaar een hondje, nee, z’n achterpootjes wilden niet, halfverlamd als ’t hondje was. Bij tijd en wijle stapte de man van de fiets om het hondje even op de grond te zetten, die dan, zich voortslepend met buik over de grond, maar een beetje ging plassen, want wat moest ’t hondje anders? Als ’t beestje uitgeplast leek werd ze (het bleek een ‘ze’) weer door de man in het mandje getild. Als ik toevallig langsfietste tijdens zo een oponthoud greep ik nog wel eens de kans een praatje met de man aan te knopen. Zo vertelde hij me bijvoorbeeld dat hijzelf weliswaar moeilijk liep, maar dat fietsen nog wèl ging, dat z’n vrouw reumatisch en het hondje dus verlamd. Blij was de man dat-ie er af en toe even uit kon, omdat thuiszitten vaak toch maar onenigheid met de vrouw opleverde (dat laatste uiterst herkenbaar)…..

Gisteren ontmoette ik de man opnieuw. Hij fietste me tegemoet en ik hield hem staande, omdat geen korfje, en dus geen hondje. De man maakte een uiterst verdrietige indruk en vertelde dat het verlamde beestje op de dag af vier weken geleden was overleden. Spuitje. Hij voegde daaraan toe dat hij altijd een goede baas was geweest voor het brave hondje, dat zo genadig aan z’n einde was gekomen, beter nog dan bij menig lijdende mens het geval was…..

Gooi ze van het scherm!

– Neerlandje: Gezien de TK-verkiezingen van gisteren een eng landje met nogal wat mensen van fascistoïde PVV inslag! (De PVV wil registratie etniciteit; waar zagen we dat eerder?!). – Scholieren stemmen in groten getale niet alleen PVV, maar ook op de terreurorganisatie VVD. Welnu, Wilders heeft z’n Jugend (uitpraak van Freek de Jonge. Jammer dat die niet van mijzelf is), en Rutte, die de zwakkeren onder ons zonder pardon overboord zal zetten, heeft alvast z’n jeugdige mede-terreuraanhangers. Het toelaten van een gigantische arm/rijk kloof is op zich al terreur, laat staan het vergroten daarvan!

– De auto-industrie is, gezien z’n vele terugroepen van z’n verkochte waar, ook niet meer wat het was. Het fabriceren van auto’s is verworden tot kapitalistische revolutiebouw. Revolutiebouw….. ook een overbekend woord in de bouw zelf!

– Zodra de politiek aan de portemonnee van de allerzwaksten waagt te komen, er ook maar een vinger naar durft uit te steken, uit laag bij de grondse crisis-afwenteling, stel ik iedereen in dit landje voor, ja iedereen, ter solidariteit, uiterst nonchalant om te gaan met het betalen van belastingaanslagen. Wanbetalen mag je het ook noemen!

– Wèrk? Ik? Ik wil helemaal geen werk; ik wil gewoon een baan!

Landmachtdagen: valkuildagen voor de jeugd! Laat ze er niet intrappen! Vergeet ook niet: Het leger kan ook tégen je gebruikt worden!

– Christus heeft al voor ons geleden, waarom zouden wij dat dan nog steeds zelf moeten (gaan) doen? Leve de totale vrijheid van euthanasie!

– Wat zou ik op m’n volgende verjaardag (-gewoon jezelf blijven; word je oud-) als kado willen hebben? Een presse-papier, opdat ik altijd een gemeen wapen bij de hand heb!

– Ik ben de vorige week nog even in de grote stad geweest. Als ratten wonen ze daar op elkaar, de mensen.

Willem II, dat commerciële voetbalbedrijf uit Tilburg met die per definitie te dure voetballers, vreet ook nog eens uit de belastingruif.

– Een politicus hoeft de details niet te kennen; hij moet visie hebben en we zouden hem/haar ook niet persoonlijk moeten willen kennen. Gooi ze derhalve, bijvoorbeeld met behulp van een presse-papier, van het tv-scherm!

– Je lichaam laten verminken (besnijdenis) doe je onder geen enkel beding!

– Waarom denkt menig gelovige voor God? Kan Hij, God dus, niet voor Zichzelf denken?!

Doodswens is wet!

– De slachtoffers van vandaag zijn de beulen van morgen….. (niet zelf bedacht, maar moet maar weer even gezegd worden)!

– Leren? We leren niks!

– Dat de PvdA steeds maar weer in de valkuil trapt van ‘coalities aangaan met rechtse partijen’ zal nog eens de ondergang van die partij betekenen!

– De huidige minister van Buitenlands Zaken, z’n naam wil je niet weten, kun je niet vertrouwen: Te veel een NAVO mannetje. Weet dat de NAVO ook tegen u gericht kan zijn, direct of indirect!

– Ik heb een wilde, ruige tuin; een slecht onderhouden tuin. Ik verafschuw tuincentra (verkopers van kitsch) en daarom heb ik nu, in deze winter, interessante vogels in m’n tuin, waaronder de kramsvogel, een lijsterachtige! Hebben jullie niet en kennen jullie niet; moet je maar niet alles zo netjes hebben!!

Griekenland: de armen blijven daar de klos! Maar één troost, hier te lande idem dito! De crisis wordt keihard op ze afgewenteld!

Consumenten: laat ze bij bedrijven die doen aan kartelafspraken hun geld terugvorderen, goedschiks of kwaadschiks!

Doodwens z’n wil is wet! De doodwens hoeft zich niet te laten koeioneren door andere, betuttelende, wetten! Je eventuele doodwens is privé en derhalve verboden terrein voor een overheid! Je máákt dat er mensen worden geboren, dus moet je ook kunnen máken dat levens waardig hun einde kunnen vinden! Laat de gelovigen maar lijden; WIJ, volwassen zelfbeschikkers, willen, als we daarom vragen, hulp bij zelfdoding!

– Hoe kan het bestaan dat hier te lande een politieman, die tijdens het uitoefenen van z’n vak (al of niet in diensttijd) verlamd is geraakt, aan de bedelstaf moet?

– Waar is m’n vrijheid? Stel ik heb een meer dan goed inkomen en wens bijvoorbeeld reizen ver boven wonen te stellen; bijna al m’n geld aan reizen te besteden. Waarom mag ik dan niet goedkoop wonen d.mv. het huren van een woning in de sociale sector? Omdat er niet genoeg van zijn? Zie een plaats als Appingedam; daar liggen bouwterreinen braak, terwijl die, even bij wijze van spreken, toch ‘volgebouwd’ kunnen worden met sociale huurwoningen?! Met de nodige parkjes natuurlijk!

Parkeergarages: Nota bene betálen voor een unheimische sfeer….! Je zou geld toe moeten krijgen!

krams

Kramsvogel.

De schepper, hij heeft gefaald!

Zo lang ik bewust leef heb ik zoiets als verachting gehad voor de schepping, in het bijzonder voor de schepping van het leven, omdat ik, om me heen kijkend, al snel in de gaten kreeg dat er van alles aan dat leven kan mankeren! Maar mag ik daar minachtend over doen? Minacht ik daarmee niet impliciet de ‘Grote Schepper’? Is het dan niet zo dat er dagelijks levende wezens, vaak ook nog eens op jonge leeftijd, ziek worden, ziek omdat ze kennelijk niet goed in elkaar zijn gezet? Daar mag je toch zeker schamper over doen? Wat betekent nu het fenomeen leven als daar fabrieksfoutjes aan ten grondslag kunnen liggen? Dat moet welhaast een duiding zijn dat zoiets als een Onfeilbare Schepper niet bestaat! Een schepper die dergelijke fouten maakt zou, wees nou eerlijk, toch nooit met zichzelf in het reine kunnen komen?! Ik weet het, verachten en minachten zijn grote woorden die hooghartigheid uitstralen, misschien wel te grote woorden voor kleine mensjes. Maar mag dat m’n verontwaardiging in de weg staan? Nu ja, ik heb niet de neiging mijn ongenoegen hierover iedere dag van de daken te schreeuwen. En bovendien, ongenoegen komt voort uit onmacht, dus dat schreeuwen helpt niet, hooguit lucht het enigszins op. Maar als ik dan de volgende regel van Anna Blaman lees uit haar boek ‘Op leven en dood’*: ‘Ik zou voortaan mijn geringschatting uitsluitend moeten fixeren op de onvolmaaktheid van de schepping die de mens uitgerust had met een organisme waaraan van alles kon mankeren‘, dan is dat voor mij (opnieuw) een aanleiding om op het dak te klimmen en m’n minachting en verachting in de vorm van onmachtige woorden uit te schreeuwen…..

Maar de mens moet toch ooit eens doodgaan zult u zeggen?! Jazeker, al was het alleen maar om ruimte te scheppen voor de nieuwe mens. Maar dat doodgaan kon toch direct vanaf het begin der mensheid ook op een andere manier dan meestal eerst de vreselijkste ziektes over je heen te moeten krijgen?!! De schepper had, als hij maar een klein beetje humaan was geweest, het direct als volgt moeten regelen: Gewoon de mensen op leeftijd (ergens tussen 80 en 100, exact tijdstip mag-ie, de schepper, zelf beslissen), die ongemerkt aan ouderdom lijden, in hun slaap tot zich nemen. Hij heeft dat grotendeels veronachtzaamd! Hij heeft dus gefaald, ondanks zichzelf! Klaar uit!

* Kom ik nog op terug!

Een falende schepper kàn toch niet mogen bestaan!, ondanks beweringen elders op dit weblog.