De onbereikbare oude vrouw met haar pop onophoudelijk in haar stoel heen en weer wiegend, soms mèt soms zònder woorden of geluiden. Een herkenbaar beeld, zoals dat zich uiteindelijk bij de ziekte van Alzheimer kan openbaren. Dementie.
Ik heb ooit verhaal gedaan van een toneelstuk over voortschrijdende dementie. Een spel met woorden dat af en toe welhaast de prille vorm van ballet aannam. Dat je over deze ziekte, de ziekte van de ‘fade out’, daadwerkelijk beeldend met dans kan verhalen, zonder woorden dus, heeft Dansgroep Heartbeat van Anna de Kuyer bewezen. Afgelopen zondagmiddag werd er door deze groep een voorstelling gegeven in het Bernleftheater te Helwerd (ietsjes ten zuiden van Usquert). Duidelijk zichtbaar door het hele stuk heen werd dmv ‘koorddansen’ de wankelheid van een Alzheimerpatient indringend neergezet. Ook steeds maar weer zag je een houvast zoeken in een obsessie van oneindig herhalen van mimische handelingen, zoals het handen wassen, als een perpetuum mobile.
Het dansstuk met de veelzeggende titel ‘Verbinding-Verbroken‘ is ontstaan mede naar aanleiding van een ‘interview’ van De Kuyer met een haar dierbare, die behept is met deze ziekte:
‘De vertwijfeling over wie nu op de verkeerde plek is; zij of de wereld.’
‘Koorddansend door het leven; een steeds wankeler evenwicht.’
‘Herhalend gedrag versus veiligheid zoeken.’ (Veiligheid zoeken is het (werkelijke) gevoel, herhalend gedrag is het beeld er tegenover).
‘Eindeloos zoeken naar een jas die niet meer herkend wordt.’
‘Wachten tot de klok de tijd aan geeft voor – waarvoor?’
‘Contact proberen te maken via de zintuigen.’
‘Vallen en opstaan en vallen en opstaan.’
‘Alleen achterblijven.’
Weblog Dré Oudman Appingedam 