De Haagse paradox!

Morgen, de 18de november 2020, vinden er in m’n gemeente verkiezingen plaats wegens wat men noemt gemeentelijke herindeling. Mooi, die democratie, altijd leuk natuurlijk, maar ben er in dit specifieke geval niet echt gelukkig mee, want we gaan in één klap van de grootte van één gemeente naar het totale oppervlak van maar liefst drie gemeentes samen: Appingedam, Delfzijl en Loppersum worden tot één geheel gesmeed, met de nieuwe naam Eemsdelta, gemeente Eemsdelta. Vreemd, te meer omdat de landelijke overheid juist is gaan decentraliseren door zogenaamde zorgtaken over te hevelen naar de gemeentes omdat men in Den Haag vond dat dat overzichtelijker zou zijn, juist omdat de gemeentes dichter bij de mensen zouden staan, en in zekere zin is dat natuurlijk zo, maar nu moeten die gemeentes op hun beurt juist weer centraliseren, een bevel uitgevaardigd door diezelfde landelijke overheid. Dat is toch paradoxaal te noemen?! Door die vergroting komen die gemeentes juist verder van de mensen af te staan, zou je toch zeggen! Nu stond er ergens in de krant (van gisteren geloof ik) dat die decentralisatie-politiek van de landelijke overheid sowieso al min of meer mislukt zou zijn. De sociale zorg naar de mensen toe kon niet voldoende waargemaakt worden door de gemeentes. Maar dat lijkt me niet de schuld van die gemeentes, want ze werden vanuit Den Haag niet passend voorzien van geld. Ik concludeer dan: meer zorggeld naar de plaatselijke overheden die op hun beurt weer kleiner zouden moeten worden. Of Den Haag zou weer moeten centraliseren, de boel terugdraaien, z’n beleid herzien. Maar zolang er gedecentraliseerd wordt zouden de gemeentes in ieder geval niet groter moeten worden!

Overigens, zo gaat stemmen in Corona-tijd: filmpje TV-Noord. En, dat wil ik ook nog even zeggen, heb er mooi een rood kleurpotlood aan overgehouden; mochten we houden….

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.